تحلیل سیاست خارجی و گرایش های مذهبی ساسانیان در شاهنامه بر اساس نسخه طهماسبی

مطالعه تاریخ به ما کمک می کند تا مردم و جامعه را بهتر بشناسیم، تاریخ منبعی از اطلاعات در مورد رفتار شاهان و مردم از اعصار مختلف در اختیار ما قرار میدهد. ما با مطالعه تاریخ می توانیم از تجارب گذشتگان جهت رشد و نوآوری جامعه خود استفاده کنیم وچون شاهنامه و مروج الذهب اطلاعات زیادی از شاهان گذشته و جامعه ایران را درخود جای داده اند در این مقاله کوشیده ایم سیاست خارجی و گرایش مذهبی در دوره ساسانیان را با تکیه بر این دو اثر مورد بررسی قرار دهیم.این پژوهش که بصورت نظری است، به شیوه پژوهش کتابخانه ای، محدوده و جامعه مورد مطالعه دوره ساسانیان را از جهت سیاست خارجی و گرایش مذهبی در شاهنامه و مروج الذهب واکاوی میکند.روایت و شیوه بیان مروج الذهب و شاهنامه در مورد سیاست خارجی و گرایش مذهبی دوره ساسانیان با یکدیگر متفاوت است. در مروج الذهب با ایجاز فراوانی روبرو هستیم بجز درمورد برخی از شاهان که به اختصار اکتفا شده است؛ ولی شاهنامه به دلیل ویژگی داستانی - تاریخی در شرح وقایع به اطناب گراییده است.فردوسی حکایات زیادی را در مورد برخی از شاهان این دوره ذکر کرده که در کتابهایی مانند کارنامه اردشیر بابکان و تاریخ طبری ذکر شده و جنبه داستانی آنها بیشتر است. مروج الذهب به شاهانی پرداخته که از معروفیت بیشتری در سیاست خارجی برخودار هستنداما فردوسی بیشتر به شاهانی پرداخته که حکایت داستانی بیشتری دارند. شباهت این دو کتاب در مدت حکومت شاهان ساسانی و نام آنهاست که در اغلب موارد مشابه هستند.

کلیدواژه ها:

ساسانیان ، شاهنامه ، اردشیر بابکان ، سیاست خارجی