ارزیابی تاثیر شاخص های کیفی در طراحی نوارهای ساحلی ۱(بررسی ۸ نمونه مطالعاتی جهانی )

نوار ساحلی به عنوان مفصل ارتباطی میان اکوسیستم های آبی و خشکی ، دارای موقعیت استراتژیکی خاص اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی می باشد، که در این میان همنشینی مناسب این دو زیستگاه، همواره منشا شکل گیری ارتباط و تعامل گروههای انسانی مختلف با یکدیگر بودهاست . طراحی مناظر ساحلی افزون بر ارتقاء کیفیت های بصری و ارزشهای اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی سبب بهبود کیفیت های زیست محیطی و اکولوژیکی مناطق ساحلی نیز می گردد که با توجه به این مهم شناسایی شاخص های کیفیت سواحل و ایجاد بستری مناسب به منظور تحقق آن امری ضروری در طراحی مناظر ساحلی به شمار می رود. از همین رو پژوهش توصیفی -تحلیلی حال حاضر با هدف بررسی تاثیر شاخص های کیفیت سواحل بر میزان مطلوبیت نوارهای ساحلی بر اساس تحلیل کیفی ۸ نمونه مطالعات جهانی پرداخته است . از بررسی و ارزیابی حاصل از تحلیل -های انجام شده بر روی نمونه های مطالعاتی می توان چنین دریافت که توجه به شاخص های طبیعی و در نظر گرفتن فاکتورهایی به منظور ارتقاء بعد محیطی و کالبدی نوارهای ساحلی به عنوان یکی از تاثیرگذارترین فاکتورهای کیفیت سواحل می باشد که می تواند کاربران را به سمت عرصه های ساحلی و حاشیه آب جذب کند و پس از آن شاخص های تفریحی است که با تعریف ریز فضا و کاربری های متنوع توام با در نظرگرفتن فاکتورهای حفاظتی در راستای ارتقاء بعد ایمنی و امنیت نوار ساحلی سبب افزایش کیفیت این مهم و تمایل حضور کاربر در این عرصه می گردد، همچنین نتایج حاصل از تحلیل نمونه های مطالعاتی گویای آن است که توجه به این فاکتورها امکان بهسازی و احیاء نوارهای ساحلی در طولانی مدت را فراهم می کند و بستر مناسبی را به منظور فعالیت و تعاملات اجتماعی کاربران ساحلی ایجاد می نماید.

کلیدواژه ها:

شهرهای ساحلی ، نوار ساحلی ، منظر ساحلی ، مدیریت سواحل ، توسعه سواحل