آسیب های واردشده به اجزای معماری در زلزله های اخیر ایران (یادگیری از زلزله های سالهای ۱۳۹۱ آذربایجان شرقی ، ۱۳۹۳ ایلام، ۱۳۹۶ خراسان رضوی و ۱۳۹۶ کرمانشاه )

هدف این پژوهش بهبود دانش معماران در زمینه رفتار اجزای معماری در برابر زلزله و یافتن راهحل هایی برای بهبود رفتار لرزهای این اجزاء در جهت کاهش خسارات مالی و جانی است . روش پژوهش بر اساس نوع دادهها، کیفی و برحسب گردآوری داده از نوع توصیفی پیمایشی می باشد. دادهها از طریق بررسی مدارک مربوط به پیشینه پژوهش مانند مقالات تحقیقاتی ، گزارشهای زلزله های اخیر و شکل های موجود از این زلزله ها استخراج شدهاند و با روش کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته اند. آسیب های ناشی از واردآمدن نیروی لرزهای به اجزای معماری در زلزله های نامبرده با مشابهت های زیادی تکرار شدهاست . نادیده گرفتن رفتار لرزهای موردانتظار، عدم توجه به معیارهای پایداری در برابر زلزله در طراحی و عدم نظارت مستمر و تخصصی بر اجرای این اجزاء از دلایل تداوم و تکرار آسیب پذیری آنها در برابر زلزله است . در راستای کاهش خسارات مشابه در زلزله های آتی لزوم توجه بیشتر معماران و همکاری تیم های تخصصی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

زلزله ، اجزای معماری ، مرحله طراحی ، طراحی معماری ، آسیب لرزه ای ، آسیب شناسی .