معماری خانه کودک با رویکرد هنر درمانی

محوریت دادن به ساخت و معماری مهدکودک ها در جهان، انقابی در برنامه آموزشی کودکان بود که از سال ۱۸۳۰ شروع شد و همچنان ادامه دارد. از این زمان به بعد است که معماران و سازندگان مهدکودک ها تاش بسیاری در نوسازی مهدکودک ها کردند. گروهی از آنها بیشترین وقت خود را صرف دوام، فضا و هزینه های طراحی در مهدکودک ها کردند و ایجاد خاقیت و ارتباط با محیط را در این فضاهای انسان ساخت محوریت بخشیدند. امروزه در طراحی معماری خاص کودک، معیار هایی فراتر از ابعاد و اندازه ها مورد مطالعه قرار میگیرند؛ هر چند در ایران همچنان مهدکودک های طراحی شده در استاندارد های اولیه، دارای نواقصی بسیار هستند.

کلیدواژه ها:

خانه کودک ، معماری ، فضا ، هنر ، هنر درمانی