تغییر اقلیم و برنامه ریزی راهبردی به منظور بهسازی بافت فرسوده ی شهری (مطالعه موردی : شهر بندرعباس)

با توجه به اثرات مخرب تغییر اقلیم بر مناطق ساحلی در حال حاضر و آینده نزدیک و افزایش رشد جمعیتی این مناطق مطالعه محتمل ترین اثر تغییر اقلیم یعنی افزایش سطح آب دریا آسیب پذیری و تعیین ریسک آب گرفتگی ساحل و برآورد میزان خسارات وارده به بافت های تاریخی و فرسوده شهرها، توجه به بهسازی و نوسازی این قسمت های شهری امری لازم و ضروریست .بافت تاریخی جزئی از پیکره ی شهر هستند که به دلیل فرسودگی زیاد از صحنه ی حیات اقتصادی شهر به دور مانده اند. بافت های قدیم همچون هسته ای در داخل شهر را در بر گرفته اند که دستخوش شدیدترین تغییرات اجتماعی و طبیعی می شوند به تبع آن نیازمند تغییرات زیادی در فضای کالبدی هستند. بافت قدیم شهری که روزگاری بخش مهمی از شهر را تشکیل می دادند، هویت شهر به حساب می آیند که امروزه به دلیل فرسودگی و عدم توجه ساکنان و هزینه بر بودن آن در بازسازی میزان مقاومت آن بسیار پایین است .یکی از معضلات شهرهای ایران از جمله شهرهای استان هرمزگان وجود بافت فرسوده و ناکارآمد است . شهربندرعباس هم به عنوان مرکز استان زلزله خیز هرمزگان و دروازه ی طلایی اقتصاد ایران بیشترین بافت قدیمی این استان را در دل خود جای داده است . از آنجایی که بافت نابسامان این شهر با وسعتی معادل ۳۰۷۲ هکتار چهره ی شهر را به بدترین شکل ممکن ارائه داده است . تحقیق حاضر از نوع توصیفی - اسنادی است . در اینجا به بررسی و ارزیابی بافت های مساله دار شهری با تاکید بر ۱۰ منطقه فرسوده ی شهر بندرعباس در ارتباط با تغییر اقلیم از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ می پردازیم .

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، بافت فرسوده ، بهسازی ، شهر بندرعباس