تاب آوری و توسعه پایدار شهری

شهرها، محل تراکم بالای جمعیت و پدیدههای انسان ساخت هستند. در صورت وقوع سیل و زلزله در مناطق شهری و نبود آمادگی برای مقابله با این بلایای طبیعی , احتمال بروز خسارات جانی و مالی بالا می رود. به منظور جلوگیری از این امر، استفاده از رویکرد تابآوری شهری از اهمیت و ضرورت دو چندانی برخوردار می گردد. تابآوری شهری ، یکی از عواملی است که می تواند منجر به تحقق پذیری پایداری در شهرها گردد، و می توان آن را با شاخص های چون انعطافپذیری ، قابلیت بازگشت پذیری ، تغییرپذیری در مولفه های اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی ، نهادی ، کالبدی مورد سنجش و ارزیابی قرار داد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بدست آوردن عوامل تاثیرگذار در میزان تاب آوری شهری با رویکرد توسعه پایدار با روش توصیفی - تحلیلی است . نتایج تحقیق نشان می دهد ابعاد سیاسی و اجتماعی ؛ اقتصادی ؛ تمرکززدایی ؛ تعهد شهری ؛ حکمروایی خوب شهری بین تاب آوری شهری و توسعه پایدار شهری تاثیرگذار است .

کلیدواژه ها:

مناطق شهری ، تاب آوری شهری ، شهرپایدار ، توسعه پایدار