ارزیابی اثرات محیط زیستی : واکاوی تجربه اتریش

به دلیل رشد روز افزون جمعیت ، گسترش شهرها ، تغیرات آب و هوایی و همچنین آلودگی های روز افزون، پرداختن به موضوعات محیط زیستی و جلوگیری و کاهش خسارات وارد بر محیط زیست ، اهمیتی بیش از پیش یافته است . در میان کشورهای قاره اروپا، اتریش کشوری پیشرو در زمینه سیاست های محیط زیستی است و از قوانین محیط زیستی جامعی برخوردار است . از این رو، در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی - تبیینی و مبتنی بر مطالعه اسنادی ، به واکاوی نظام ارزیابی اثرات محیط زیستی در کشور اتریش پرداخته شده است که در عین حال، می تواند برای سایر کشورها از جمله ایران، با لحاظ شرایط ، اقتضائات و اولویت های زمینه ای و محلی ، راهگشا و مفید باشد. بر این اساس، ضمن اشاره به عملکرد اتریش در زمینه پایداری و مروری اجمالی بر سیر تحول الزامات ارزیابی اثرات محیط زیستی ، به انواع ارزیابی اثرات و فرآیند آن در این کشور شامل ارزیابی تاثیر نظارتی ، ارزیابی تاثیر اجتماعی ، ارزیابی تاثیر جنسیت ، رویه صدور مجوز تلفیقی و همینطور دامنه کاربرد ارزیابی اثرات در پروژههای مشمول، انتقادات وارد بر سیستم مذکور و همینطور مقایسه سیستم ارزیابی اتریش با سایر کشورهای توسعه یافته ، پرداخته می شود. فرآیند ارزیابی اثرات محیط زیستی در اتریش ، الزامآور بوده و از طریق قانون ارزیابی اثرات محیط زیستی در سال ۱۹۹۳ و الزامات اتحادیه اروپا، عملیاتی شده و مورد نظارت قرار می گیرد. وزارت فدرال برای اقدام اقلیمی ، محیط زیست ، انرژی ، جابجایی ، نوآوری و فناوری ، دولت های استانی ، شهرداری ها و سایر مراجع ذی صلاح، از جمله سازمانهای دارای نقش و موثر در ارتباط با فرآیند ارزیابی اثرات محیط زیستی در اتریش هستند. این نهادها علاوه بر فرآیند ارزیابی ، بر اثربخشی ارزیابی ها پس از اجرای پروژهها نیز نظارت می نمایند. از مهم ترین مولفه های متمایزکننده فرآیند ارزیابی اثرات محیط زیستی اتریش در مقایسه با سایر کشورها، مشارکت گروههای مختلف جامعه است . مشارکت عمومی در فرآیند ارزیابی اثرات محیط زیستی از طریق گروههای شهروندی ، جلسات عمومی و دسترسی به اطلاعات انجام می شود. قوانین و رویه های اتخاذ شده نیز مشارکت گروههای مختلف را در این زمینهف تضمین و تسهیل می نماید.

کلیدواژه ها:

اتریش ، ارزیابی اثرات محیط زیستی ، برنامه ریزی شهری ، پایداری ، توسعه پایدار ، محیط زیست