نقش یادگیری مشارکتی در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

امروزه آموزش و پرورش به دنبال رویکردهایی نوین برای ارتقای مهارت های مختلف دانش آموزان، از جمله مهارت های اجتماعی، است. یادگیری مشارکتی به عنوان یکی از این رویکردها، مورد توجه پژوهشگران و مربیان قرار گرفته است. در این روش، دانش آموزان به جای یادگیری انفرادی، در قالب گروه های کوچک با یکدیگر همکاری می کنند و به طور فعال در فرایند یادگیری مشارکت می کنند. مهارت های اجتماعی نقشی کلیدی در زندگی فردی و اجتماعی انسان ایفا می کنند. این مهارت ها به افراد کمک می کنند تا با دیگران ارتباط برقرار کنند، در گروه ها کار کنند، مشکلات را حل کنند و به طور موثر با چالش های زندگی روبرو شوند. با توجه به اهمیت این مهارت ها، پژوهش حاضر به بررسی نقش یادگیری مشارکتی در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی می پردازد. دانش آموزان دوره ابتدایی در حال گذراندن دوران حساسی از رشد و تکامل خود هستند. در این دوره، آنها در حال یادگیری نحوه تعامل با دیگران و کسب مهارت های اجتماعی هستند. از این رو، مداخلات آموزشی در این دوره می تواند نقش موثری در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. یادگیری مشارکتی به عنوان یک رویکرد آموزشی فعال، می تواند فرصتی مناسب برای دانش آموزان فراهم کند تا در تعامل با یکدیگر، مهارت های اجتماعی خود را تمرین و تقویت کنند. این پژوهش به صورت مروری انجام شده است. در این پژوهش، منابع مختلف علمی، از جمله مقالات، کتب و گزارش های پژوهشی، مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های پژوهش نشان می دهند که یادگیری مشارکتی می تواند نقش موثری در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی داشته باشد. این روش می تواند به دانش آموزان کمک کند تا مهارت های مختلفی از جمله همکاری، ارتباطات، حل مسئله و تصمیم گیری را در خود تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی