The effect of children's attitude towards playing in green space on motor creativity in Corona

محدودیت­های ایجاد شده در محیط بازی عملکرد و خلاقیت حرکتی کودکان را تحت تاثیر قرارداه است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نگرش مثبت و منفی به بازی در فضای طبیعت بر خلاقیت حرکتی کودکان ۸تا۱۰سال بود. ۱۲۴ کودک به طور داوطلبانه از بین کودکان ۸ تا ۱۰ سال شهر شول آباد (شهرستان الیگودرز) انتخاب شدند. کودکان بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و بر اساس پرسشنامه ی نگرش مثبت و منفی والدین و کودکان نسبت به بازی در فضای باز به دو گروه (۷۱ نفره با نگرش مثبت نسبت به بازی در فضای باز و ۵۳ نفره با نگرش منفی نسبت به بازی در فضای باز) تقسیم شدند. سپس به اندازه گیری آزمون خلاقیت حرکتی پرداخته شد. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه نگرش مثبت و منفی (ATOP) و آزمون خلاقیت حرکتی برچ می باشند. برای آزمون فرضیه ها نیز از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱محاسبه و نرم افزار AMOS نسخه ۲۲ با سطح معنا داری ۰۵/۰ تحلیل شد. بر اساس یافته های تحقیق بین نگرش والدین نسبت به بازی در فضای طبیعت در مولفه های خلاقیت حرکتی تفاوت وجود داشت. والدینی که نگرش مثبت نسبت به بازی در فضای طبیعت داشتند دارای کودکانی می باشند که در هر سه مولفه ی(روانی، ابتکار و انعطاف پذیری) خلاقیت حرکتی، نمره ی بالایی دارند.  بازی در فضای طبیعت باعث افزایش خلاقیت حرکتی کودکان می شود، لذا پیشنهاد می شود که معلمان تربیت بدنی از این رویکرد در مدارس استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

play ، positive attitude ، negative attitude ، green space ، corona ، motor creativity ، بازی ، نگرش مثبت ، نگرش منفی ، فضای سبز ، کرونا ، خلاقیت