آموزش وارونه و خودگردانی تحصیلی در دانش آموزان

امروزه یکی از مسائلی که در مدارس بسیار مهم می باشد توجه به خودگردانی تحصیلی دانش آموزان می باشد. تجهیز دانش آموزان به مهار در کنترل و ساماندهی یادگیری هایشان، تحت اصطلاح کلی خودگردانی در مدرسه و ورای آن، موضوع محوری میان مجریان، سیاستگذاران و محققان تربیتی را تشکیل میدهد. خودگردانی تحصیلی دانش آموزان و بررسی عوامل موثر بر آن موضوع مهمی است که بخشی از تحقیقات حوزه علوم تربیتی و روانشناسی را به خود اختصاص داده است . از طرفی تدریس وارونه یک روش آموزشی است که در آن نقش معلم و دانش آموز برعکس می شود و دانش آموزان به عنوان فردی مسئول از یادگیری خود میشوند. در این روش، دانش آموزان ابتدا به صورت فردی یا گروهی با مفاهیم و مطالب آشنا می شوند و سپس در کلاس با معلم و دیگر دانش آموزان بحث و تبادل نظر میکنند. این روش آموزشی باعث میشود دانش آموزان بهتر از مطالب درسی درک کنند و علاوه بر این، تدریس وارونه باعث میشود دانش آموزان تواناییهای کاربردی مانند حل مسئله، تفکر انتقادی و خلاقیت را بیشتر تقویت کنند..در کلاس درس معکوس، شیوه متداول تدریس وارونه می شود و به جای اینکه تکالیف در خانه و تدریس در مدرسه و کلاس درس انجام شود، دانش آموزان درس را در خانه و از طریق ویدیو یا پادکست می آموزند که معلم از پیش آماده کرده و در اختیار آنها قرار داده است و در کلاس به انجام تکالیف و پرسش و پاسخ می پردازند. انجام تکالیف، تکرار و تمرین، پرسش و پاسخ و بحث بر روی مباحث آموزشی بخشی از فعالیت کلاسی است که جایگزین تدریس روش سنتی شده و می تواند موجب افزایش خودراهبری و خودگردانی در تحصیل گردد.

کلیدواژه ها:

خودگردانی تحصیلی ، دانش آموزان ، آموزش وارونه