تحلیل علل مانایی انقلاب اسلامی و استحکام نظریه نظام انقلابی در عرصه بینالملل

تحقق ارزشهای دینی در شکلگیری و پیروزی انقلاب اسلامی و ایدهپردازی پیرامون نظام انقلابی (مانایی و ماندگاری انقلاب) همواره از اهداف اصلی و محوری رهبران انقلاب اسلامی بوده است. با توجه به اهمیت و ضرورت موضوع، در این پژوهش هدف و تمرکز اصلی بر شناسایی و تحلیل متغیرهای دخیل و موثر بر علل مانایی انقلاب اسلامی است. پژوهش پیش رو از نوع کاربردی و با روش آمیخته (کیفی−کمی) و با استفاده از نظریه «نظام انقلابی» در پی تبیین و کاربست شاخصهای احصاء شده از نظریه در عملکرد و کارکرد نظام سیاسی ایران پسا انقلاب است. پرسش پژوهش حاضر این است که علل مانایی انقلاب اسلامی و استحکام نظریه نظام انقلابی چیست؟ و نمونهها و مصادیق عینی و انضمامی آن کدام‎اند؟ در این پژوهش مشخص شد عوامل بین‎المللگرایی انقلابی، آرمان داخلی، صدور انقلاب و دولت انقلابی تاثیر بیشتر و برجستهای در مانایی انقلاب اسلامی دارند. ازاین‎رو با کاربست نظری و تبیین عوامل و مولفههای شناسایی شده، مصادیق عینی و انضمامی هریک شناسایی و تبیین شدند. درنتیجه تعامل فزاینده (جبهه مقاومت و اتحاد بین ملل اسلامی و جبهه رهایی‎بخش) و تعامل‎گرایی ضد نظام سلطه (دفاع مردم‎پایه و تاب‎آوری در مقابل نظام سلطه) سبب مانایی انقلاب اسلامی شده است.

کلیدواژه ها:

انقلاب اسلامی ، رهبران انقلاب ، مقاومت ، نظام انقلابی ، نظام بینالملل