تاثیر درجه اکسیداسیون آلژینات بر خواص جوهر زیستی خودبخود ژل شونده ی آلژینات اکسید شده-ژلاتین در فرایند چاپ زیستی سه بعدی

استفاده از آلژینات اکسید شده یا آلژینات دی آلدئیدی در چاپ زیستی سه بعدی به دلیل حذف یا تقلیل عامل های شبکه سازهای شیمیایی توجه زیادی در حوزه های مختلف، به ویژه چاپ زیستی به خود جلب کرده است. در این پژوهش آلژینات به میزان ۵، ۷.۵، ۱۰% اکسید شد و ترکیب شیمیایی آلژینات و اکسید آن قبل و بعد از فرایند اصلاح شیمیایی اکسیداسیون با طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) و آزمون رزونانس مغناطیسی هسته (NMR)، جرم مولکولی با آزمون کروماتوگرافی نفوذ ژل (GPC) و خواص رئولوژی بررسی گردید. سپس جوهر زیستی با غلظت های (w/v) ۴% آلژینات اکسید شده با درجه اکسیداسیون های مختلف (۵، ۷.۵، ۱۰% ) و ژلاتین (w/v) ۶ % تهیه گردید و هیدروژل ها تحت یک فرایند دو مرحله ای کراس لینک شدند. سپس خواص جوهر زیستی از جمله سیالیت، پرینت پذیری و ترشوندگی بررسی شد. نتایج نشان می داد که اکسیداسیون آلژینات موجب کاهش جرم مولکولی آلژینات و همچنین کاهش خواص رئولوژی آلژینات می گردد. با این وجود بررسی خواص جوهر زیستی (آلژینات اکسید شده-ژلاتین) نشان می داد که در نمونه با درجه اکسیداسیون ۵% خواص پرینت پذیری، شبکه ای شدن، ترشوندگی، جذب آب و تخریب پذیری در رنج مناسب به منظور کاربرد به عنوان جوهر زیستی ایده آل در چاپ زیستی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

چاپ زیستی سه بعدی ، جوهر زیستی ، آلژینات اکسید شده