اثر نظام آموزشی در کنترل آسیب های اجتماعی

روند افزایشی مسائل اجتماعی در عصر حاضر یکی از دغدغه هایی است که نیاز به جستجو و بررسی دارد. با عنایت بهاینکه توسعه آسیب های اجتماعی، مراکز آموزشی را نیز درگیر کرده و به یکی از چالش های فراروی متولیان امرآموزش و تربیت تبدیل شده است، در این راستا استفاده از پتانسیل و نقش فراگیر خود نظام آموزشی در پیشگیری ازآسیب های مذکور دور از فایده نخواهد بود زیرا نظام آموزشی در کنار سایر حمایت های اجتماعی می تواند از طریقآموزش مهارت های خود مراقبتی در راستای پیشگیری اولیه از آسیب های اجتماعی، نقش فعالی را در جهت مصونیتبخش نوجوانان در برابر عوامل و رویدادهای مخاطره آمیز ایفا نماید. با توجه به موارد ذکر شده و نیز با عنایت به اینکهدانش آموزان و نوجوانان با داشتن ویژگی های خاص در این دوران بیش تر از سایر گروه های اجتماعی در معرضرفتارهای پرخطر و ناسالم اجتماعی هستند و از طرفی ترویج تفکر پیشگیری از طریق آموزش و آگاه سازی به جایپیشگیری کیفری به دلیل هزینه های مادی و معنوی، در پژوهش مروری حاضر و با استفاده از مطالعات پیشین و آمارو اطلاعات موجود در حوزه آسیب های اجتماعی به بررسی نقش نظام آموزشی (آموزش وپرورش) در کنترل آسیب هایاجتماعی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، آموزش وپرورش ، امنیت اجتماعی