مقایسه روش های تدریس سنتی و نوین و تاثیر هر یک بر کیفیت آموزشی دانش آموزان

نتایج مطالعات بین المللی نشان می دهد که توانایی دانش آموزان کشور ما در سطوح بالای یادگیری و به ویژه مهارتهای عملکردی و فرایندی در مقایسه با دانش آموزان کشورهای دیگر بسیار کمتر است از انجا که محتوی برنامه های درسی ما در این دو درس با دیگر کشور ها یکسان است ، این ضعف بیشتر از روشهای نامناسب آموزش و یادگیری ناشی می شود که عملا دانش اموزان را به سوی یادگیری های حافظه ای سوق می دهد . لذا اکنون ضرورت استفاده و بکارگیری روشهای فعال تدریس بیش از پیش احساس می شود . در این روشها بر راه یادگیری و مهارتها چگونه آموختن بیش از انتقال حقایق و دانش ها تاکید می شود . در عین حال ، سعی بر این است که یاگیرنده از طریق درگیر شدن در فعالیتها و تجربیات متنوع یادگیری به مجموعه ای از دانش ها ، مهارت و نگرشها دست یابد که خود در شکل گیری و تولید آنها سهم داشته است . مهمترین ویژگی این روشها کمک به ایجاد و توسعه مهارتهای تفکر و یادگیری در دانش آموزان است که مشکل آموزشی کشور ما است به نظر می رسد تا حدود زیادی این مشکلات از طریق تدریس بر روش فعال قابل رفع است . مهارتهای که از این طریق حاصل می شوند ، بعنوان مهارتهای یادگیری مستمر و مادام العمر ، همیشگی ویاپدار به موارد مشابه تعمیم می یابند و در یادگیر های بعدی مورد استفاده قرار می گیرد در این روشها معلم در نقش یک راهنما و تسهیل کننده امر یادگیری ظاهر می شود او به دانش آموزان خود کمک می کند تا به مرور به یادگیری خود راهبر و خود ارزشیابی کننده مبدل شود . یژگی دیگر این روش ها آن است که باعث می شود دانش آموزان در کنار کسب دانش ها و مهارتهای یادگیری به مرور نسبت به علم و علم آموزی نگرشهای مثبتی پیدا کنند.

کلیدواژه ها:

تدریس ، روش های تدریس ، سنتی ، نوین ، یادگیری