نقش میانجی مولفه های انعطافناپذیری روانشناختی در رابطه بین تجارب ناگوار کودکی و نشانه های اختلال شخصیت مرزی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی دو مولفه انعطافناپذیری روانشناختی (آمیختگی شناختی و اجتناب تجربه ای ) در رابطه بین تجارب ناگوار کودکی و نشانه های اختلال شخصیت مرزی بود. بدین منظور ۳۰۴ نفر (۱۴۶ زن و ۱۵۸ مرد) به روش در دسترس از بین دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب و ابزارهای پژوهش را تکمیل کردند. شرکت کنندگان به پرسشنامه شخصیت مرزی (STB)، پرسشنامه پذیرش و عمل (AAQ-II)، پرسشنامه آمیختگی شناختی (CFQ) و پرسشنامه ترومای دوران کودکی (CTQ) پاسخ دادند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد تجارب ناگوار کودکی با اجتناب تجربه ای (r=-۰.۱۱, p=۰.۰۵)، آمیختگی شناختی (r=-۰.۲۴, p=۰.۰۱) و شخصیت مرزی (r=-۰.۲۸, p =۰.۰۱) همبسته است . همچنین اجتناب و آمیختگی شناختی با شخصیت مرزی همبستگی مثبتی دارند که به ترتیب (r=۰.۴۵, p=۰.۰۱) و (r=۰.۵۰, p=۰.۰۱) است . نتایج تحلیل میانجی نشان داد تجارب ناگوار کودکی پیش بین معنادار اجتناب تجربه ای (a۱=۰.۱۶) و آمیختگی شناختی (a۲=۰.۳۴) هستند و اجتناب تجربه ای (b۱= ۰.۰۹) و آمیختگی شناختی (b۲=۰.۱۴) نیز پیش بین شخصیت مرزی هستند. اثر غیرمستقیم تجارب ناگوار بر شخصیت مرزی با میانجیگری اجتناب معنادار نبوده، ولی اثر غیرمستقیم تجارب ناگوار بر شخصیت مرزی با میانجیگری آمیختگی شناختی (a۲b۲ = ۰.۰۵) معنادار است . یافته ها نشانگر نقش میانجی آمیختگی شناختی در رابطه بین تجارب ناگوار و شخصیت مرزی بوده، ولی اجتناب تجربه ای نقش میانجی ندارد.

کلیدواژه ها:

آمیختگی شناختی ، اجتناب تجربه ای ، اختلال شخصیت مرزی ، تجارب ناگوار کودکی