تاثیر محل سکونت و مراقبت در منزل بر شناخت ، سلامت روان، تنهایی و کیفیت زندگی در سالمندان

توجه به فناوری های جدید می توانند راه حل های عملی ارائه دهند که به نیازهای سالمندان پاسخ می دهد و کیفیت زندگی و رفاه آنها را بهبود بخشند. هدف از این پژوهش ، اعتبارسنجی رویکرد چندوجهی مبتنی بر سیستم تماس ویدیویی ، با مقایسه نمرات آزمونهای معتبر بالینی مختلف در ابتدا و در پایان مداخله بود.روش پژوهش ، یک مطالعه طولی با ۷ شرکت کننده سالم ۶۱ تا ۹۲ ساله در یک دوره ۶ ماهه انجام شد. برای سنجش اثربخشی مداخله ، پنج متغیر آسیب شناختی ، کیفیت زندگی ، سلامت عمومی ، احساس تنهایی و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفت . پرسشنامه های زیر به عنوان ابزاری برای اندازه گیری متغیرهای ذکر شده در ابتدا، اواسط مداخله و پس از مداخله استفاده شد: مقیاس ۳۵MEC-، مقیاس FUMAT، مقیاس WHOQOL-BREF، مقیاس افسردگی سالمندان ، انطباق اسپانیایی مقیاس همیلتون، مقیاس تجدید نظر شده ESTE و مقیاس سلامت روانی گلدبرگ.یافته ها به این صورت بود که نتایج به دست آمده فرضیه ما را تایید کرد و شرکت کنندگان پس از مداخله در همه حیطه های ارزیابی شده به جز حوزه شناختی ، همانطور که انتظار می رفت ، بهبود قابل توجهی نشان دادند. نتایج در مقیاسهای FUMAT،WHOQOL-BREF ، افسردگی سالمندان ،ESTE تجدیدنظر شده و مقیاسهای سلامت روانی گلدبرگ از نظر آماری معنی دار بود (۰۵/۰(p< و اندازههای اثر پس از مداخله در مقایسه با پایه بزرگ بود. نتیجه گیری شد که نشان داده ایم که مداخله در ارائه مزایای روانشناختی و اجتماعی شرکت کنندگان در متغیرهای کیفیت زندگی ، سلامت عمومی ، احساس تنهایی و افسردگی موثر بوده است . ارتباط بالینی بالایی که از نتایج به دست آمده به دست می آید، این سیستم را به ابزاری بسیار مناسب برای ارتقای استقلال و رفاه افرادی که مراقبت های خانگی در خانه را دریافت می کنند تبدیل می کند.

کلیدواژه ها:

پیری ، شناخت ، ورزش مبتنی بر جامعه ، تربیت بدنی ، کیفیت زندگی