نقش هوشمندسازی آموزش در سطح یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی

در پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوشمند سازی آموزش نسبت به آموزشهای سنتی در سطح یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی می باشد. چون نتایج پژوهش می تواند راهنمایی برای استفاده ی آموزش و پرورش معلمان، دانشجویان و دانش آموزان باشد، بنابراین براساس هدف و ماهیت در دسته تحقیقات کاربردی قرار می گیرد. توسعه دانش در باب فناوری ، حرکت جهانی برای تغییر ساختار آموزشی ، تغییر جوامع از سنتی به مدرن و بهرهمندی از شرایط نوین ارتباطی موجب شد؛ تا مسئولان کشوری این امر مهم را درک کرده و به فکر استفاده از ابزارهای آموزشی مدرن در مدارس شوند. پروژه مدارس هوشمند در سال ۱۳۸۳ برای اولین بار در وزارت آموزش و پرورش ایران مطرح شد. طبق نتیجه های حاصل شده از مدارس هوشمند، این مدارس بازخورد و پیامد بهتری نسبت به مدارس سنتی دارند. از ویژگی های مدارس هوشمند وابسته نبودن به محدودیت های مکانی و زمانی است . در این رویکرد نقش معلم به عنوان راهنما و نه انتقال دهنده دانش ، نقش دانش آموز به عنوان عضو فعال، نقاد و مشارکت جو، به جای عضو منفعل و مصرف کننده ی دانش تغییر خواهد کرد و همچنین نظام ارزشیابی نیز به دنبال آن از نتیجه محور به فرایند محور تغییر خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی ، آموزش ، سنتی ، سطح یادگیری ، مقطع ابتدایی .