اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان با منبع کنترل درونی

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان پسر متوسطه اول با منبع کنترل درونی در شهرستان صومعه سرا بود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. در این تحقیق از طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. در مرحله پیش آزمون ۱۴۸ نفر آزمون اضطراب ریاضی را تکمیل کردند. سپس دانش آموزانی که مضطرب ریاضی شناخته شدند به منظور شناسایی آنها با منبع کنترل درونی ، مقیاس کنترل درونی و بیرونی راتر (RLOC) را تکمیل کردند؛ که تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزان با منبع کنترل درونی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت آموزش درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. نتایج نشان داد که آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند بر اضطراب ریاضی دانش آموزان با منبع کنترل درونی اثرگذار باشد؛ بنابراین با به کارگیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می توان اضطراب ریاضی دانش آموزان پسر با منبع کنترل درونی را کاهش داد . لذا متخصصان و متصدیان در حیطه های آموزشی می توانند با بهرهگیری از این آموزش به درمان اضطراب دانش آموزان پرداخته و استفاده از این روش درمانی می تواند برای کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان سودمند واقع شود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ریاضی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، منبع کنترل درونی