اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تعارضات زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تعارضات زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز بهداشت در شهر ساری در سال ۱۴۰۲ بوده است. سپس از این جامعه با روش نمونه گیری در دسترس به تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵نفر و کنترل ۱۵نفر قرار داده شدند؛ پرسشنامه به کار برده شده برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه تعارضات زناشویی بود. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰-۶۰دقیقه ای درمان شناختی رفتاری را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافته ها نشان داد نمرات تعارضات زناشویی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش معنادار بوده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر تعارضات زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، تعارضات زناشویی ، زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت.