نقش مشارکت والدین به عنوان یک عامل محفاظتی سازگاری در مدرسه بین دانش آموزان

این پژوهش با هدف نقش مشارکت والدین به عنوان یک عامل محفاظتی سازگاری در مدرسه بین دانش آموزان انجام گرفت. پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دوره دوم ابتدایی ناحیه یک اردبیل که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند، به عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. با توجه به گستردگی مدارس ابتدایی در این شهر، تعداد ۲۸۸ نفر از دانش آموزان پسر ۵۷) نفر پایه چهارم، ۹۶ نفر پایه پنجم و ۱۳۵ نفر پایه ششم) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد چرخه پژوهش شدند. پرسشنامه های پژوهش شامل پرسشنامه درگیری والدین در امور تحصیلی (ریو و تیسنگ، (۲۰۱۱ و پرسشنامه سازگاری (سینها و سینگ، (۱۹۹۳ بودند. برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون خطی ساده با نرم افزار spss ویرایش ۲۳ استفاده شد. بررسی ها نشان داد از بین شرکت کنندگان در تحقیق، ۱۹/۸ درصد در پایه چهارم، ۳۳/۳ درصد در پایه پنجم و ۴۶/۹ درصد در پایه ششم مشغول به تحصیل بودند طبق نتایج فوق، مقدار آماره F برای بررسی تاثیر مشارکت والدین در پیش بینی سازگاری مدرسه در سطح p < ۰/۰۱ معنادار است. با توجه به آماره R۲ (ضریب تعیین)، ۴۹/۲ درصد از واریانس سازگاری مدرسه توسط مشارکت والدین تبیین میشود.

کلیدواژه ها:

مشارکت والدین ، سازگاری در مدرسه ، دانش آموزان ابتدایی