بررسی نقش و جایگاه شبیه سازی در افزایش کیفیت یادگیری دانش آموزان

جوامعی که نهادهای آموزشی آنها در مسیر تعالی قدم برداشته و افرادی لایق و توانمند، با معیارهای جوامع خود، تربیت و رشد دادهاند، در نهایت گوی سبقت را از رقبای بینالمللی خود ربودهاند. در آموزشوپرورش کشورهای پیشرو، که بخشی از زمان آموزش در کتابخانهها، مراکز تحقیقاتی و مطالعات میدانی میگذرد، از فناوریها استفاده روزافزونی داشتهاند. هدف از کاربست فناوریها، تحقق اهدافی است که در برنامه درسی ملی هر کشوری تعریف شده است. در ایران نیز اهداف بلندی برای آموزش دانشآموزان این سرزمین تبیین شدهاند که برخی از آنها به نقش فعال فراگیرندگان در فرایند یاددهی یادگیری، نقش هدایتگری معلم، یادگیری مادامالعمر، و پویایی و انگیزشیبودن محیط در فراگیری و پرورش خلاقیت اشاره دارند. فناوریها، با توجه به جاذبه خود، باید توانایی تحقق این اهداف را داشته باشند. شبیهسازی نمونهای غیرواقعی از رویدادی واقعی است، یا میتواند نسخهای از برخی ابزارهای واقعی یا موقعیتهای کاری باشد. اهمیت به کارگیری آن، در جایگزینی مناسب برای ارتقای کیفیت آموزش در بخش های مختلف یادیگیری است؛ آنجاهایی که توانایی اجرا نیست یا امکانات و تجهیزات مناسب و کافی نیستند. شبیهسازهای تعاملی به فرد اجازه میدهند با دستکاری پارامترهای آن، نتایج و رخدادها را مشاهده کند. کاربرد شبیه سازی میتواند تفکر انتقادی را، بهعنوان محصول تفکر خلاق، در فراگیرندگان رشد دهد و تعداد زیادی را پوشش و دامنه جغرافیایی آموزشی آنها را نیز گسترش دهد

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، کیفیت یادگیری ، دانش آموزان