تاثیر بازی درمانی در رفع اختلال رفتاری «افسردگی» دانش آموزان دوره ابتدایی

افسردگی یکی از رایج ترین انواع ناراحتی های اعصاب و روان است که از زمان های بسیار دور در نوشته ها آمده است. افسردگی علاوه بر جنبه ارثی و ژنتیکی اکثرا با عوامل اجتماعی و روانی همراه بوده است که ناشی از وقایع محیط می باشد در حال حاضر با توجه به رشد جمعیت، پچیدگی نظام زیستی انسان ها، بحران ها و مشکلات و بیماری های متعدد را همراه داشته و بیش از پیش دست به گریبان افسردگی است. با توجه به اهمیت و جایگاه کودکان، بررسی مشکلات و رفع آنها شایان توجه است. افسردگی کودکان و نوجوانان به دلیل شیوع بالا و ایجاد اختلال در کارکردهای مختلف اجتماعی، تحصیلی و غیره به توجه جدی نیاز دارد. علاوه برآن شیوع اختلال افسردگی با افزایش سن کودکان افزایش می یابد که با مشکلات و عوارض کوتاه مدت و بلندمدتی در روابط با همسالان، پیشرفت تحصیلی ضعیف و عزت نفس پایین همراه است. دانش آموزان افسرده ترجیح می دهد که به تنهایی بازی کند، کمتر در جمع حضور پیدا می کند و می توان علائمی از اختلالات کم رو یی و خجالتی بودن را در آنان مشاهده کرد چرا که این موارد کاملا با یکدیگر در ارتباط هستند. در سنین ابتدایی زندگی یعنی بین سن یک تا دو سال عمدتا والدین شخصیت کودک را شکل می دهند، اما از این سن به بعد کودک است که در تعامل با دیگران و بازی با همسن و سالان خود موارد زیادی را یاد گرفته و می آموزد. یکی از راه های جلوگیری و یا درمان کودکان افسرده بازی درمانی است. بازی محمل مهمی برای رشد اجتماعی، احساسی و شناختی کودکان است.این مقاله که با روش توصیفی و تحلیلی و برمبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است برآن است که به بررسی افسردگی و نقش بازی درمانی در کودکان مقطع ابتدایی بپردازد.

کلیدواژه ها:

اختلال رفتاری ، افسردگی ، بازی درمانی ، دانش آموز ، مقطع ابتدایی