شناسایی و اولویت بندی شاخص های سرمایه فکری با هدف بهبود عملکرد شرکت (مدیران و کارشناسان شرکت های دانش بنیان در استان البرز)

اجرای موفقیت آمیز پروژه های ارزشمند در سازمان های دانش بنیان، به آمادگی های لازم و شرایط تسهیل کننده ای نیاز دارد. یکی از مهمترین زیرساخت ها برخورداری این سازمان ها از سرمایه فکری غنی است. پیوند سرمایه فکری و مدیریت در سازمان برای بهبود عملکرد مستلزم آن است که شاخص های سرمایه فکری شناخته شوند. از این رو پژوهش حاضر به دنبال شناسایی و اولویت بندی شاخص های سرمایه فکری با هدف بهبود عملکرد شرکت انجام شده است. روش این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی با رویکرد اکتشافی می باشد. این پژوهش در دو مرحله کیفی و کمی انجام شده است، در مرحله کیفی با استفاده از روش دلفی، ۳۶ شاخص در پنج دسته، برای ارتقاء سرمایه فکری شرکت های دانش بنیان شناسایی شدند. جامعه آماری مورد استفاده در این مرحله خبرگان و متخصصان شرکت های دانش بنیان بودند. جامعه آماری مورد مطالعه برای انجام مرحله کمی، تمام مدیران و کارشاناساان شارکتهای دانش بنیان در اساتان البرز بودند. حجم نمونه با توجه به قاعده Q؛ ۲۶۰ نفر تعیین شد و این تعداد با روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل های کمی این پژوهش، از طریق توزیع پرسشنامه که روایی و پایایی آن، مورد تایید قرار گرفته است، انجام شد. سپس برای تثبیت شاخص های شناسایی شده از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد و در نهایت، ۳۳ شاخص نهایی در پنج دسته (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی، سرمایه مشتری و سرمایه نوآوری)، شناسایی و تثبیت شدند. سپس ، اهمیت اثرگذاری پنج عامل شناسایی شده از طریق آزمون تی تک نمونه ای، مشخص شد و در نهایت با استفاده از آزمون فریدمن عوامل شناسایی شده اولویت بندی شدند. براساس این نتایج عوامل موثر بر سرمایه فکری، به ترتیب اهمیت (رتبه میانگین) عبارتند از سرمایه انسانی، سرمایه نوآوری، سرمایه مشتری، سرمایه ساختاری و سرمایه ارتباطی.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، عملکرد ، سرمایه انسانی ، سرمایه نوآوری ، سرمایه مشتری