جایگاه سازمان نظام پزشکی درنظام حقوق عمومی ایران

تعیین رابطه حقوق واخلاق ازدغدغه های اصلی بزرگان حقوق است اینکه چگونه می توان اخلاق و به طور کلی تمدن یک کشور را منبع اصلی حقوق قرار داد و منابع ظاهری حقوق،از جمله قانون را تحت نفوذ آن درآورد؟اینکه چگونه می توان عرف را در کنار قانون از منابع ظاهری حقوق قرار داد و قواعداخلاقی را نه تنها از ورای قانون که قانونگذار ناگزیر از پیروی ازآن باشدکه در کنار قانون به عنوان منبع مستقیم حقوق مورد توجه قرار دادواین که چگونه می توان اخلاق حسنه و نظم عمومی رادردستگاه های اجرایی وزارتخانه هاوسازمان هابه عنوان موانع نفوذقانون،اجرای صحیح قوانین؛شناخت وکارکردآنهارامطرح کرد و صیانت از حریم اخلاق راسرلوحه هرگونه تشخیص و تبین و تفسیر قواعد حقوقی ساخت.

کلیدواژه ها:

سازمان ، حقوق عمومی ایران ، قانون سازمان نظام پزشکی ، حمایت صنفی ، عدالت پزشکی