مطالعه آزمایشگاهی تاثیر میزان سنگدانه و الیاف برخصوصیات مکانیکی بتن قلیافعال سرباره ای تک جزئی

بیشتر شدن ترک های ناشی از انقباض، یکی از مشکلات بتن های قلیافعال سرباره ای نسبت به بتن سیمان پرتلندی می باشد که می تواند تاثیر مخربی بر خصوصیات مکانیکی و دوام بتن داشته باشد. با افزودن الیاف می توان میزان این ترک ها را کاهش داده و مانع از رشد آن ها شد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر نسبت سنگدانه و الیاف بر خواص مکانیکی (مقاومت فشاری، مقاومت کششی دونیم شدگی و مقاومت خمشی) بتن قلیافعال سرباره ای تک جزئی می باشد. به منظور بررسی نسبت سنگدانه بهینه، سه طرح مخلوط با نسبت های ۰/۷۲، ۰/۷۵ و ۰/۷۸ ساخته و مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه پژوهش به منظور بررسی اثر الیاف پلی پروپیلن (PP) و شیشه بر خواص مکانیکی بتن قلیافعال سرباره ای تک جزئی از الیاف پلی پروپیلن در سه درصد حجمی ۰/۱۵، ۰/۳۰ و ۰/۴۵ و الیاف شیشه مقاوم در محیط های قلیایی در دو درصد حجمی ۰/۱۵ و ۰/۳۰ استفاده شد. نتایج نشان می دهد که نسبت سنگدانه ۰/۷۵ بهترین عملکرد را در بین سایر نسبت ها داشته است. از این نسبت سنگدانه جهت ساخت نمونه های حاوی الیاف استفاده گردید. بررسی نتایج آزمایش های مذکور نشان می دهد که بالا بودن مقدار pH در بتن قلیافعال سرباره ای می تواند کاهش مقاومت کششی الیاف شیشه را به دنبال داشته باشد. همچنین، با افزایش تخلخل بتن به دنبال افزودن الیاف شیشه، کاهش در مقادیر مقاومتی بتن قلیافعال سرباره ای مشاهده شده است. اثر پل زدن الیاف PP در بتن سبب جلوگیری از توسعه و افزایش پهنای ترک شده که منجربه بهبود عملکرد بتن در مقاومت کششی و خمشی می شود. لازم به ذکر است که جهت بررسی برخی نتایج از نمونه های حاوی الیاف پلی پروپیلن تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) تهیه شد.

کلیدواژه ها:

بتن قلیافعال سرباره ای تک جزئی ، الیاف پلی پروپیلن ، الیاف شیشه ، خواص مکانیکی ، مقاومت خمشی