اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی در زنان مطلقه

این پژوهش با هدف بررسی آثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی در زنان مطلقه انجام شد. روشپژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه مراجعهکننده به کلینیک های مشاوره تهران در سال ۱۴۰۲ می باشد. با توجه به روش پژوهش با استفاده از روش نمونهگیری خوشه ای ناحیه ۸ تهران انتخاب و به صورت تصادفی از ۳ کیلنیک نمونه انتخاب گردید . سپس ۳۰ نفر که درترس از ارزیابی منفی نمره بالا کسب نمودند انتخاب به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (۱۵نفربرای هر گروه) گمارده شدند. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی (BFNES) انجام شد ومداخله توسط پروتکل درمان شناختی رفتاری انجام شد. همچنین از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا)جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که در مجموع تفاوت معنادار بین نمره کل و خرده مقیاسهای ترس از ارزیابی در پیش آزمون و پس آزمون در دوگروه آزمایش و کنترل در زنان مطلقه وجود داشت و باعثکاهش ترس از ارزیابی منفی شده است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، ترس از ارزیابی منفی و طلاق