رابطه بین خودکارآمدی آموزشی و نیرومندی های منشی معلمان با جهت گیری اهداف آنان

این پژوهش با هدف رابطه بین خودکارآمدی آموزشی و نیرومندی های منشی معلمان با جهت گیری اهداف در معلمان زن مقطع ابتدایی شهر مهاباد انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه معلمان زن مقطع ابتدایی دبستانهای دولتی شهر مهاباد در نیمه دوم سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند که حجم آن ها برابر ۳۷۵ نفر بود. نمونه آماری نیز ۲۰۰ نفر انتخاب شد، همچنین از روش نمونهگیری به شیوه خوشهای چندمرحله ای استفاده شد. معلمان پرسشنامه جهت گیری هدف معلم برای تدریس باتلر (۲۰۰۷)، پرسشنامه توانمندیهای منش پترسون و سلیگمن (۲۰۰۴) و پرسشنامه خودکارآمدی معلمان چانن– موران و وولفولک هوی (۲۰۰۱) را تکمیل کردند. بمنظور تجزیه وتحلیل دادهها از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بین خودکارآمدی آموزشی و نیرومندیهای منشی با جهت گیری اهداف تبحری و جهت گیری رویکرد- توانایی در معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین بین خودکارآمدی آموزشی و نیرومندیهای منشی با جهت گیری اهداف اجتنابی- توانایی و جهت گیری هدف کار- اجتنابی در معلمان رابطه معکوس و معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

جهت گیری اهداف ، نیرومندی های منشی ، خودکارآمدی آموزشی