رابطه بین کیفیت خواب و سبک تصمیم گیری با تکانش گری دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت خواب و سبک تصمیم گیری با تکانش گری دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تنکابن انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل۴۴۰ نفر دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تنکابن که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودند؛ که تعداد ۲۱۰ نفر به عنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سبک های تصمیم گیری عمومی اسکات و بروس (۱۹۹۵)، پرسش نامه تکانش گری پارت و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه کیفیت و عادات خواب اوونز، اسپریتو و همکاران (۲۰۰۰) بودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون همبستگی و رگرسیون چند گانه (مدل گام به گام) استفاده شد. با توجه به معنادار شدن رابطه محاسبه شده با ۹۹/۰ احتمال نتیجه گرفته می شود که بین کیفیت خواب، سبک تصمیم گیری با تکانش گری دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تنکابن رابطه وجود دارد و متغیرهای تصمیم گیری وابستگی، سبک تصمیم گیری اجتنابی و کیفیت خواب بهترین پیش بینی کننده برای تکانش گری است.

کلیدواژه ها:

تکانش گری ، دانش آموز ، سبک تصمیم گیری ، کیفیت خواب ، مقطع ابتدایی