اثربخشی برنامه روانشناسی مثبت بر فرسودگی شغلی معلمان مدارس ابتدایی

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا بر فرسودگی شغلی معلمان مدارس ابتدایی انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی منطقه دو شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. از این جامعه، نمونه ای به حجم ۳۰ نفر (۱۵ نفر برای هر گروه) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه فرسودگی شغلی (روایی=۷۹/۰ و پایایی=۸۳/۰) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا منجر به تفاوت معنی دار بین گروه ها در فرسودگی شغلی و ابعاد آن شامل خستگی عاطفی، عملکرد فردی و مسخ شخصیت به میزان ۵۰ درصد شده است (۰۵/۰P<). با توجه به یافته ها می توان مطرح کرد که آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا مداخله موثری برای کاهش سطح فرسودگی شغلی در معلمان مدارس ابتدایی است.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا ، معلمان