اثربخشی آموزش خانواده برتاب آوری و اضطراب دانش آموزان دختر

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش خانواده بر اضطراب و تاب آوری دانش آموزان دختر متوسطه دوم دبیرستان فرزانگان در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ۳۰ دانش آموز به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. سپس شش جلسه ۴۵ دقیقه ی آموزش برنامه خانواده محور با تاکید بر موثربودن نقش خانواده در اضطراب نوجوان، خودباوری، خودکنترلی، خودکارآمدی و تاب آوری برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه اضطراب موریس و همکاران (۲۰۱۷) و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) سنجیده شده، داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که بر اثر آموزش توانمندسازی خانواده اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود، همچنین بر اثر آموزش توانمندسازی خانواده تاب آوری افزایش یافته بود. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت با آموزش خانواده در زمینه چگونگی رفتار با نوجوانان، در جهت کنترل مناسب اضطراب های و افزایش تاب آوری می توان، از اختلالات روانی پیشگیری کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش خانواده ، اضطراب ، تاب آوری