مقایسه اثربخشی راهبردهای یادگیری خودگردان و آموزش یادگیری مغزمحور بر ادراک حل مسئله

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان وآموزش یادگیری مغزمحور بر ادراک حل مسئله دانش آموزان متوسطه بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل غیر همسان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی ۳۸۷ دانش آموز دختر متوسطه اول پایه نهم مدارس دولتی شهر سوادکوه شمالی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل داده اند. تعداد ۴۵ نفر به صورت در دسترس با توجه به معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش ۱۵ نفره و یک گروه کنترل ۱۵ نفره جایگزین شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ادراک حل مسئله هپنر و پترسون (۱۹۸۲)، استفاده شد. خلاصه جلسات آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان برگرفته از دنسرو و همکاران (۱۹۷۹) در ۸ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای و خلاصه جلسات آموزش یادگیری مغزمحور برگرفته از کاین و همکاران (۲۰۰۵) در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش انجام شد و برای گروه کنترل مداخله صورت نگرفت. یافته ها نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان وآموزش یادگیری مغزمحور بر ادراک حل مسئله دانش آموزان متوسطه اثر دارد. آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر ادراک حل مسئله اثربخش تر از آموزش یادگیری مغزمحور بود. از نتایج این پژوهش می تواند تلویحات کاربردی به مشاوران ارایه دهد.

کلیدواژه ها:

ادراک حل مسئله ، راهبردهای یادگیری خودگردان ، آموزش یادگیری مغزمحور