اثربخشی آموزش الگوی بدیعه پردازی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اضطراب اجتماعی

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی الگوی آموزشی بدیعه پردازی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اضطراب اجتماعی ناحیه دو تبریز بود. روش طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل دانش آموزان پسر متوسطه دوم تبریز به تعداد ۲۳۴۲ نفر بود با توجه به روش تحقیق، تعداد ۴۰ نفر از طریق روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از سیاهه اضطراب اجتماعی (مسن آبادی، ۲۰۰۹) و سازگاری اجتماعی ثورب کلارک و تیکز (۱۹۹۳) استفاده شد. گروه آزمایش روش الگوی آموزشی بدیعه پردازی را در ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای دریافت کردند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری انجام گرفت. یافته ها پژوهش نشان داد که آموزش با الگوی بدیعه پردازی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اضطراب اجتماعی تاثیر دارد و میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان را افزایش می دهد؛ بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که توجه به الگوی بدیعه پردازی نقش مهمی در بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

بدیعه پردازی سازگاری ، اجتماعی اضطراب اجتماعی