جایگاه آب و آبیاری در مناسبات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایران باستان

آب و آبیاری در تمدن سازی در بستر جغرافیایی ایران، منشاء بسیاری از تحولات و مناسبات اجتماعی و فرهنگی و سیاسی شده است و این مقوله با جغرافیا یک رابطه منطقی و تاثیر گذار دارد و پس از شناخت اولیه و سطحی می تواند منشاء بسیاری از مباحث زیر باشد : مثلا تراکم جمعیت، جابجایی، اقتصاد و معیشت زندگی روستایی یکجانشینی ، شهرنشینی، ییلاق، قشلاق، صحرا گردی و بادیه نشینی و. آب از عناصر اصلی آفرینش، در باورهای ایران باستان بوده و هست و به نوعی تاثیر مستقیم در شکل گیری و اسکان و نوع زندگی در ایران داشته است از جمله تاثیر آن در اساطیر و باورهای مذهبی و نشانه های ان در زندگی تمدنی مثل ساخت معابد ، سد و قنات و..... بررسی مستقیم و از عناصر اصلی اقلیم و ناحیه و هر منطقه با حوزه جغرافیایی است و بارش ، دما، حجم آب جاری ، ریزشهای جوی و بسترهای زیر زمینی و ...... همگی ببه آب و مدیریت آن بستگی دارند. فلذا مطالعه و مرور جغرافیای طبیعی ایران ، نوع آب و هوا اقلیم و موقعیت جغرافیایی ایران و فلات ایران و ارتباط آن با مزیتهای اقتصادی از جمله وجود راهها، کاروانسراها و مسائل ژئوپلوتیک فلات ایران و امتداد و گسترش آن به نواحی پرآب از جمله سیحون و جیحون و خلیج فارس و دریای خزر و یبن النهرین و بین رودان همه و همه در شکل گیری باروهای مذهبی و فرهنگهای مرتبط به آن تاثیر گذارند.

کلیدواژه ها:

آب و آبیاری ، ایران باستان ، مناسبات اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی