معانی و ابعاد طبیعت در شعر، نقاشی و گردشگردی ادبی مکتب رمانتیسیسم

این پژوهش چیستی معانی و ابعاد طبیعت را در شعر، نقاشی و گردشگری ادبی رمانتیسیسم بررسی می کند. درواقع چیستی طبیعت و جلوه آن را در آثار شاعرانی همچون لرد بایرون و امرسون و نقاشانی چون تامس کول مطالعه می کند. سپس مولفه های گردشگری ادبی رمانتیسیسم را وا می کاود تا به این مسئله پاسخ دهد که نگرش رمانتیسیسم به طبیعت چه نکات مثبتی برای گردشگری دارد. هدف این پژوهش واکاوی مخرج مشترک مکتب رمانتیسیسم در نگرش به طبیعت است. مطالعه داده ها به روش توصیفی -تحلیلی انجام شده و جمع آوری داده ها و تصاویر براساس مطالعات کتابخانه ای و اسنادی صورت گرفته است. ابعاد و معانی طبیعت در اشعار و نقاشی های منتخب رمانتیک عبارتند از طبیعت بکر، طبیعت وحشی و رام نشده، طبیعت عظیم و شگفت، ماوراءالطبیعه، درون و نفس انسان، طبیعت ساخت انسان، منظره احساسی و بدیع، مناظر والا؛ زیبا و بهشت گونه، همراه با کنجکاوی هایی در غارها، جنگل ها، آب های خروشان، آبشارها و مناظر کوهستانی. نتایج مثبت نگرش مکتب رمانتیسیسم به طبیعت برای گردشگری ناظر به دو سطح عمومی و فردی است. در سطح عمومی دولت ها و طرف های ذی نفع سرمایه های ملی براساس مکان ها، مناطق و مناظر طبیعت ملحوظ در آثار ادبی و هنری برنامه ریزی و آماده سازی می کند. در سطح فردی، راهی زیباشناختی وجود دارد که گردشگری به عنوان شکل پذیرفته شده اجتماعی براساس مناطق و مناطق ملحوظ در آثار، به عنوان جستجو در مسیر احساس، آگاهی و تفکر درنظر گرفته می شود. در نتیجه توجه؛ تلقی و نگرش رمانتیک ها به طبیعت باعث عمق بخشی و تنوع دهی به نگرش به طبیعت در صنعت گردشگری می شود.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، شعر ، نقاشی ، گردشگری ، رمانتیسیسم