رعایت اخلاق کار در محیط مدارس و اثر آن در تقویت مشغولیت شغلی معلمان

یکی از ساختارهای مربوط به رفتار کاری، مشغولیت شغلی است. مشغولیت (درگیری) شغلی به چگونگی درک مردم از شغل، محیط کار و هماهنگی بین کار و زندگی شخصی اشاره دارد. ، علاقه به مسئله درگیری یا مشغولیت شغلی معلمان به عنوان یک عنصر اساسی در نهاد آموزش و پرورش امری ضروری و قابل بحث است و اهمیت پرداختن به این موضوع در این تحقیق از اینجا مشخص است. از طرفی اخلاق کاری در سازمان اصول و موازینی است که رفتار و فعل درست را تعریف نموده و آن را از فعل نادرست تمییز می نماید که تحت تاثیر یک سری عوامل می باشد بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر رعایت اخلاق کار در محیط مدارس و اثر آن در تقویت مشغولیت شغلی معلمان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیل و از نوع مروری و کتابخانه ای می باشد . در واقع در این پژوهش، پژوهشگر یافته های کتابخانه ای و میدانی را گردآوری نموده و به روش استقرائی به فشرده سازی آنها از طریق طبقه بندی و سپس تجزیه و تحلیل پرداخته است. وجود اخلاق کار در سازمان موجب افزایش روابط سالم، برقراری جو اعتماد، صمیمیت و مسئولیت پذیری در سازمان خواهد شد که این نیز مصداق بارز کاهش تعارضات سازمانی و رفتارهای انحرافی خواهد شد و زمینه افزایش مشغولیت شغلی کارکنان در سازمان رافراهم می نماید. تاکید و توجه سازمانها به اخلاق کار به خصوص افزایش عوامل به وجودآورنده آن به ایجاد رفتارهای سالم از جمله بالا رفتن رفتارهای نوآورانه، اعتمادبه نفس، مثبت گرایی، عزت نفس، عدم سوء ظن و درک حمایت اجتماعی از سوی اطرافیان منجر می شود و در نهایت این امر زمینه را برای افزایش درگیری شغلی کارکنان سازمان فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، محیط مدارس ، مشغولیت شغلی ، معلمان