مکانیسم گسترش مقاومت ضد میکروبی بیماری زایی و حدت زایی

مقاومت ضد میکروبی یکی از اصولی ترین مکانیسم های دفاعی بدن است که برای مقابله با عفونت ها و بیماری ها استفاده می شود. این مقاومت به وسیله سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود که شامل انواع مختلفی از سلول ها و مولکول ها است. سلول های سفید خون، مولکول های مختلف ایمنی و سایر اجزای سیستم ایمنی به طور هماهنگ با یکدیگر عمل می کنند تا میکروب ها و ویروس ها را شناسایی کرده و از بدن دفاع کنند. به طور کلی، مقاومت ضد میکروبی دارای دو نوع اصلی است: مقاومت طبیعی و مقاومت اکتسابی. مقاومت طبیعی شامل عواملی است که از تولد انسان وجود دارد و بر اساس ژنتیک او تعیین می شود. این مقاومت شامل پوست، مخاط، اسید معده و سایر عواملی است که به طور طبیعی بدن را در برابر میکروب ها و ویروس ها محافظت می کنند. از طرف دیگر، مقاومت اکتسابی به معنای ایجاد مقاومت بدن در پاسخ به عوامل محیطی و عفونت های ویروسی یا باکتریایی است. این نوع مقاومت شامل رشد و تقویت سیستم ایمنی بدن از طریق واکسن ها، بیماری های قبلی و استفاده از آنتی بیوتیک ها می شود. به عنوان مثال، واکسن ها می توانند سیستم ایمنی بدن را به طور مصنوعی تقویت کرده و از ابتلا به بیماری های خاصی مانند آنفلوانزا یا کووید-۱۹ جلوگیری کنند. استفاده از آنتی بیوتیک ها نیز می تواند به دفع میکروب ها و باکتری ها کمک کند و از گسترش بیماری ها جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

مقاومت ضد میکروبی ، عفونت ویروسی ، حدت زدایی