تجزیه و تحلیل عاملهای موثر بر عملکرد دانه در ارقام و لاین های جو

جو یکی از مهمترین و قدیمی ترین گیاهان زراعی است که بیشترین سازش را نسبت به دیگر گیاهان زراعی نشان میدهد. در این مطالعه، تجزیه به عاملها و تعیین سهم آنها در ایجاد تنوع صفات و همچنین آثار مستقیم و غیرمستقیم اجزای عملکرد بر عملکرد دانه در ارقام و لاین های جو مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه به عاملها در صفات بررسی شده، نشان داد که پنج عامل اصلی تمام تغییرات موجود در داده های آزمایش را توجیه نمودند. عامل اول با توجیه ۴۰ درصد از کل واریانس موجود و بیشترین ضرایب عاملی متعلق به تعداد سنبله در مترمربع، وزن هزاردانه و تعداد دانه در سنبله با بار عاملی مثبت بودند. این گروه باعث افزایش عملکرد گردیدند. عامل دوم با توجیه ۲۰ درصد از کل واریانس موجود و بیشترین ضرایب عاملی متعلق به عملکرد بیولوژیک با بار عاملی مثبت و شاخص برداشت با بار عاملی منفی، عامل موثری بر افزایش عملکرد بودند. عامل سوم با توجه به بیشترین بار عاملی مثبت روی وزن هکتولیتر و تعداد دانه در سنبله با بار عاملی منفی، سهم ۲۰ درصدی از کل واریانس را به خود اختصاص دادند و عامل موثری در عملکرد بود. در عامل چهارم ارتفاع بوته دارای بیشترین ضرایب عاملی مثبت بود. در حالی که طول سنبله دارای بیشترین بار عاملی منفی بود که ۱/۷۰ درصد از تنوع داده ها را توجیه کرد. در نهایت، عامل پنجم در مجموع ۱/۲۰ درصد از تنوع داده ها را توجیه نمود. با توجه به اینکه عامل اول و دوم بیشترین میزان تغییرات را توجیه نمودند، از صفاتی که در این عامل، بزرگترین بار عاملی را داشتند، میتوان در انتخاب بهترین رقمها استفاده کرد. در نتیجهی تجزیه و تحلیل، عملکرد بیولوژیکی بیشترین اثر مستقیم مثبت را بر عملکرد دانه داشت.

کلیدواژه ها:

ارقام ، جو ، تجزیه عاملها ، عملکرد دانه