طراحی برنامه درسی با رویکرد یادگیری تلفیقی در آموزش علوم تجربی برای دانش آموزان با نیازهای ویژه در مقطع ابتدایی

هدف اصلی این پژوهش، واکاوی عناصر برنامه درسی با رویکرد یادگیری تلفیقی در آموزش علوم برای دانش آموزان نیازهای ویژه در مقطع ابتدایی بود. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی و مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه آماری، شامل معلمان متخصص دانش آموزان با نیازهای ویژه مقطع ابتدایی می-باشد که شیوه انتخاب آن ها هدفمند، از نوع گلوله برفی بوده است. در مجموع با ۲۳ نفر مصاحبه شد. نتایج تحقیق در قالب مدل پارادایمی و مفهومی شکل گرفت. اهداف (اتصال مفاهیم و مهارت های اصلی به زمینه های متعدد همراه با یادگیری معنادار توسط محتوای آموزشی خلاق و پویا در آموزش علوم ، آموزش فراگیر و تقویت مهارت های ارتباطی دانش آموزان با نیازهای ویژه، حفظ انگیزه حضور دانش آموزان با نیازهای ویژه در محیط یادگیری)، محتوای درس علوم تجربی (انتخاب محتوا)، روش های یاددهی-یادگیری (انتخاب روش های تدریس)، نقش معلم نسبت به دانش آموزان با نیازهای ویژه (ویژگی ها و تعهدات معلم)، ارزشیابی (شیوه های ارزشیابی)، مهارت های ارتباطی (مشارکت های اجتماعی و روابط صمیمانه همراه با درک متقابل میان معلم و دانش آموزان با نیازهای ویژه)، یادگیری مفهومی (جو کلاس) و نتایج تربیتی (غنی شدن آموزش و امکان فراهم آوردن تجربه یادگیری فعال و خلاق، آشنایی دانش آموزان با نیازهای ویژه سیستم های حضوری با مقوله خودآموزی و یادگیری از طریق وب و کسب مهارت های کامپیوتری، حس نوع دوستی و رفاقت و صمیمیت کودکان نیازهای ویژه با سایرین، پذیرش تفاوت ها و سعی به رشد و کسب جایگاه اجتماعی).

کلیدواژه ها:

نیازهای ویژه ، رویکرد یادگیری تلفیقی ، آموزش علوم تجربی ، برنامه درسی