تعیین الگوی پیامهای اطلاع یابی شهروندان و موسسات حاکمیتی ملی و محلی در مخاطره سیل

هدف این پژوهش تعیین محتوای پیام های اطلاع دهی موردنیاز شهروندان ومسولین در مخاطرات سیل با توجه به جامعه ایران است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و رویکرد آن کمی است. از نظر شیوه گردآوری داده های پژوهش، از نوع پیمایشی توصیفی است که در آن از ابزار پرسش نامه محقق ساخته (شاخص ها از روش فراترکیبی و تایید خبرگان به دست آمده( استفاده شده است. جامعه آماری ۱۳۸ نفر از مدیران ارشد جمعیت هلال احمر بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. روش آماری مبتنی بر مدل سازی و تحلیل مسیر براساس معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SMART (PLS)است، برای تعیین روایی مدل از شاخص میانگین واریانس استخراج شده یا روایی هم گرااستفاده شد. در این پژوهش برای ازبین بردن خطاهای اندازه گیری از روش پایایی ترکیبی استفاده شده است. محتوای پیام اطلاع دهی شامل دو بخش فردی و خانوادگی، سازمان های حاکمیت ملی و محلی در مخاطره سیل با ۷۹ شاخص در سه موقعیت بحران شناسایی شد. بعد از نظرسنجی خبرگان و کارشناسان از ۷۹ شاخص اولیه جمع آوری شده در مخاطره سیل ۲۱ شاخص در بخش شهروندان و ۳۳ شاخص در بخش موسسات حاکمیتی ملی و محلی در سه موقعیت بحران مورد تایید قرارگرفت. این پژوهش برای نخستین بار محتوای پیام های اطلاع دهی موردنیاز شهروندان ومسولین برای اطلاع رسانی مخاطرات طبیعی در ایران را مورد بررسی قرار داده است و با تعریف شاخص های در سه موقعیت بحران(پیش از بحران ، حین بحران ، پس از بحران) شیوه موثرتری را برای اطلاع رسانی مخاطرات ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

پیام های اطلاع دهی ، مخاطرات طبیعی ، اطلاع رسانی ، سیل