ارتباط رضایت شغلی معلمان با تحلیل رفتگی آموزشی دانش آموزان دبیرستانی شهر سرپل ذهاب

هدف تحقیق حاضر تعیین ارتباط رضایت شغلی معلمان با تحلیل رفتگی آموزشی دانش آموزان دبیرستانی شهر سرپلذهاب بود. جامعه آماری تحقیق حاضر راتعداد ۳۴۰۰ نفر شامل ۱۹۷۲ دانش آموز دختر و ۱۴۲۸ دانش آموز پسردبیرستانی شهر سرپل ذهاب در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ تشکیل دادند براساس فرمول نمونه گیری کوکران حجمنمونه برابر با ۳۴۵ نفر تعیین گردید که از این تعداد ۲۰۰ نفر دختر و ۱۴۵ نفر پسر در نظر گرفته شد. کلیه معلماناین دانش آموزان نمونه پژوهشی معلمان را تشکیل دادند، تعداد ۶۹ پرسشنامه تکمیل شده توسط معلمان و ۳۲۸پرسشنامه تکمیل شده توسط دانش آموزان عودت داده شد. از پرسشنامه رضایت شغلی (JDI) جهت جمع آوری۱اطلاعات مربوط به رضایت شغلی معلمان و پرسشنامه برسو (۱۹۷۷) جهت جمع آوری اطلاعات مربوط به تحلیل رفتگیآموزشی دانش آموزان استفاده گردید. ازضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره جهت تجزیه وتحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد رابطه منفی و معناداری بین رضایت از کار، رضایت از سرپرست، رضایت از همکار، رضایت از ارتقاء و رضایت از پرداخت معلمان با تحلیل رفتگی آموزشی دانش آموزان دبیرستانی شهر سرپل ذهاب وجود دارد، و رضایت از پرداخت بیشترین قدرت پیشبینی کنندگی تحلیل رفتگی آموزشی دانش آموزان را داراست.ارتباط رضایت شغلی با تحلیل رفتگی آموزشی احتمالا با واسطه متغیرهایی همچون کیفیت ارتباط معلم- دانش آموز و اثربخشی تدریس که در تحقیقات قبل اثربخشی آن نشان داده شده است صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، تحلیل رفتگی آموزشی ، معلمان ، دانش آموزان دبیرستانی