سنگ زایی و تکامل ماگماتیسم سنوزوییک در منطقه معدنی سنگان با استفاده از شیمی زیرکن

منطقه معدنی سنگان در خاوری ترین بخش کمان ماگمایی البرز جای دارد و ماگماتیسم ولکانوپلوتونیک ائوسن باعث کانی سازی گسترده اسکارن آهن را در منطقه به دنبال داشته است. گرانتیویید بارور سرنوسر در شمال منطقه و گرانتیویید نابارور سرخر و برمانی در جنوب خاور منطقه یادشده رخنمون دارند که از گرانیتوییدهای کالک آلکالن اسیدی به شمار می روند. نمودار های Nb در برابر Ta، Y در برابر Yb/Sm و Y در برابر Ce/Ce* نشان دادند زیرکن های بررسی شده در محدوده سنگ های آذرین گرانیتوییدی هستند. محتوای بالای Hf نشان می دهد تبلور توده های سرخر و برمانی از ماگمای فلسیکی با جدایش بلوری بالاتر رخ داده است. جدایش بلوری بیشتر در گرانیتویید سرخر و برمانی با مقادیر آنومالی منفی Eu بیشتری (۰۲/۰ تا ۲۷/۰) نسبت به گرانیتویید سرنوسر (۱۲/۰ تا ۵۶/۰) نیز نشان دهنده ارتباط با تبلور پلاژیوکلاز در گرانیتوییدها است. در نمودارهای تمایز U/Yb در برابر Hf و U در برابر Yb، همه زیرکن های بررسی شده در محدوده ترکیبی زیرکن های با خاستگاه پوسته قاره ای جای گرفته اند. بر پایه نمودارهای تمایز دوتایی Th/U در برابر Nb/Hf و Th/Nb در برابر Hf/Th، بیشتر زیرکن های بررسی شده محدوده ترکیب زیرکن های کوهزایی را نشان می دهند که این ویژگی گویای تحول کمان ماگمایی یا کوهزایی مولد ماگماتیسم کالک آلکالن در منطقه معدنی سنگان است.

کلیدواژه ها:

سنگ زایی ، فرایندهای ماگمایی ، زمین شیمی ، شیمی زیرکن ، ماگماتیسم سنگان