حکمت حکمت مدنی

حکمت حکمت مدنی، اجتماعی و سیاسی: به چرایی و چیستی و حتی کلیات چگونگی شناسی «حکمت مدنی» می پردازد. یعنی خاستگاه، جایگاه و نقش حکمت مدنی را شناسایی نموده و می شناساند. چنان که حکمت مدنی: به چرایی و چیستی و حتی کلیات چگونگی شناسی «حکومت مدنی» و بلکه پدیده مدنی، سیاسی و سیاست و پدیده شناسی آن(ها) می پردازد. یعنی خاستگاه، جایگاه و نقش راهبردی حکومت و پدیده مدنی را بر می نمایاند. سیرمتکامل (پلکانی) حکمت مدنی از بنیاد و از آغاز گذار از بدویت و سیر مدنیت انسانی و اجتماعی تا کنون و تا غایت و تا انجام و کمال نهایی به تعبیری مهدوی، مرهون واکاوی حکمت حکمت مدنی است. کما اینکه پرسمان حکمت مدنی اعم از معرفت شناسی، روش شناسی و پدیده شناسی حکمت مدنی و حتی علم مدنی از جمله نمودشناسی یعنی دانش مدنی؛ اجتماعی و سیاسی و بلکه سیاست مدنی، به صورت روش مند، قاعده مند، نظام مند و هدف مند نیز براین اساس بوده، و در این راستا می باشد. فارابی و خواجه نصیر دوتن از برجستگان جدی، جهانی و جاویدان این حوزه معرفتی خوشبختانه اسلامی و ایرانی اند. نخست موسس و دومین مجدد علم و حکمت مدنی؛ اجتماعی و سیاسی در تاریخ و جهان اسلام و ایران بوده و محسوب می گردند. مقاله به تحلیل گفتمان حکمت حکمت مدنی در آثار و آراء و بلکه در نگاه، نظریه و نظام حکمی این دو می پردازد. فرضیه اصلی: حکمت مدنی؛ اجتماعی و سیاسی متعالی است.

کلیدواژه ها:

حکمت ، مدنی ، اجتماعی ، سیاسی ، متعالی ، فارابی ، نصیرالدین طوسی