یافتن موقعیت بهینه سامانه سنجش فاصله در فاز فرود هواپیما

به منظور بهبود فرود و شناسایی تقریب بهینه ی نهایی نسبت به سنتر لاین اصلی، نیاز به شناسایی مناسب ترین مکان برای جایگزین سنجش گر فاصله ثانویه نسبت به محل قرارگیری سنجش گر فاصله اولیه وجود دارد. به همین منظور سیستم در حالت پویا نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است که در این مقاله به بررسی سیستم مورد نظر پرداخته شده است. براساس نتایج می توان بین کرد، زمانی فاصله های غیر یکسان از باند فرود نرمال برای هریک از سنجش گرهای فاصله وجود داشته باشد نیاز به شناسایی مناسب ترین مکان جهت قرارگیری سنجش گر ثانویه وجود دارد و همین منظور سیستم به صورت پویا در نظر گرفته می شود به گونه ای که پس از شناسایی سنتر لاین مفروض براساس نحوه قرارگیری اولیه هریک از سنجش گرها در انتها جایگزین مناسب و محل قرارگیری بهینه برای ثانویه شناسایی خواهد شد بدیهی است این شرایط تنها در صورت غیر یکسان بودن هر دو سنجش گر حاصل خواهد شد. با توحجه به در نظر گرفتن سیستم فازی بازه ای و با فرض بر لینکه عرض باند فرود ۶۰ متر در نظر گرفته شده باشد، این امر منجر به قرارگیری باند فرود بهینه در حداکثر ۱۵ متر شیفت به چپ و راست سنتر لاین خواهد شد که ایده آل می باشد.

کلیدواژه ها:

فرود بهینه ، سیستم های ناوبری ، سیستم اندازه گیری فاصله ، پویاسازی مکان یابی