بهبود در قابلیت اطمینان سیستم ها با استفاده از الگوریتم کریل کیاتیکی

احتمال عملکرد رضایت بخش یک سیستم در شرایط کاری مشخص و برای مدت زمان معین را قابلیت اطمینان می نامیم. تعداد و چگونگی تخصیص اجزاء مازاد تاثیر بسزایی در عملکرد و قابلیت اطمینان سیستم دارد. یکی از روش های رایج در بهینه سازی قابلیت اطمینان سیستم استفاده از اجزای مازاد می باشد که یک مساله NP-hard است و اجزای مازاد برای بهینه سازی قابلیت اطمینان سیستم بر اساس محدودیت های از قبل تعریف شده، تعیین می گردد. در این مقاله از الگوریتم بهینه سازی کریل کیاتیکی (CKHA) برای حل مسائل بهینه سازی قابلیت اطمینان استفاده می کنیم. الگوریتم کریل یک الگوریتم بهینه سازی بیولوژیکی جدید است و از رفتار اجتماعی گروهی کریل ها برای حل مسائل بهینه سازی سراسری تقلید می کند و برای پوشش بهتر در فضای مساله در حرکت القای کریل ها از نگاشت کیاتیکی استفاده می کنیم. از CKHA برای حل چند مساله معیار که دارای ساختار سری- موازی هستند، استفاده می کنیم. نتایج حاصله نشان میدهد که الگوریتم کریل کیاتیکی دارای کارایی مناسبی در حل این گونه مسائل می باشد.

کلیدواژه ها:

کریل ، الگوریتم بهینه سازی کریل (KHA) ، الگوریتم بهینه سازی کریل کیاتیکی (CKHA) ، تئوری آشوب ، قابلیت اطمینان