سیستمهای کاربردی مدیریت سیل (مطالعه موردی رودخانه های حوضه دز در محدوده استان اصفهان)

طی سالهای گذشته روند تصاعدی خسارات ناشی از سیل بسیار بیشتر از سایر بلایای طبیعی در جهان بوده و این امر برای کشورمان ایران نیزصادق است به نحوی که طی سالهای اخیر حدود 07 درصد از اعتبارات سالانه کاهش اثرات بلایای طبیعی در جهان به جبران خسارات ناشیاز سیل اختصاص داده شده است.در یک برنامه مدون در قالب یک طرح عمل) Action Plan ( میتوان برنامه ریزی لازم را برای فاصله زمانی هشدار سیل تا وقوع آن، حین وقوع سیل و حتی پس از وقوع سیل با هدف کاهش تلفات جانی و خسارات مالی انجام داد.در این تحقیق با استفاده از ک یه اطلاعات و پارامترهای محیطی، پتانسیلها و محدودیتهای رودخانه های حوضه دز در محدوده استان اصفهان شناسایی گردیده و با تعیین اجزای مدیریت سیل که عبارت از اقدامات سازهای و غیر سازهای و مجموعهای از سیاستهای مدیریتی، حقوقی و قانونیمیباشد مناسب ترین سیستم مدیریت سیلاب برگزیده شد. با توجه به اینکه بین ضرورت انجام و امکان انجام مدیریت سیلاب تفاوت ماهیتی وجود دارد با استفاده از نقشه های کاربری اراضی، پهاههای سیلابی ، عم یات اجرائی پوشش گیاهی و تعیین مناطقی که امکان توسعه، بهبود و احیای پوششهای گیاهی اعم از مرتع، جاگل و اراضی کشاورزی و مدیریت بهرهبرداری از سیلاب اعم از پیش سیلاب، ذخیره سیزی و یا تغذیه مصاوعی وجود دارد ضرورت اعمال مدیریت سیلاب برای هریک از کاربریها به ازای دورههای بازگشت مختلف سیل تعیین گردید