تأثیر مقادیر مختلف نیتروژن، زئولیت و محلول پاشی روی و منگنز بر عملکرد ذرت شیرین

در جهت بررسی تأثیر مقادیر نیتروژن، زئولیت و محلول پاشی عناصر روی و منگنز بر عملکرد ذرت شیرین ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در یکی از مزارع بخش نظرآباد (روستای گازرسنگ) طراحی و اجرا شد.تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کود نیتروژن بر اساس آزمون خاک در دو سطح (میزان توصیه شده برای منطقه بر اساسآزمون خاک و 20 درصد پایینتر از میزان توصیه شده)، محلول پاشی با دو عنصر روی و منگنز چهار سطح (محلول پاشی با روی، محلول پاشی با منگنز، محلول پاشی توام روی و منگنز و محلول پاشی با آب خالص) و عامل زئولیت در سه سطح (عدم استفاده اززئولیت، استفاده از زئولیت به میزان 10 تن در هکتار و استفاده از زئولیت به میزان 20 تن در هکتار) بود. به منظور ارزیابی تأثیرتیمارهای آزمایشی بر عملکرد ذرت شیرین، یک مرحله نمونهبرداری در زمان رسیدگی محصول انجام گرفت. تیمار مقادیر نیتروژنبر هیچ یک از صفات عملکرد معنیدار نبود و تفاوت معنیداری بین مقدار توصیه شده و 25 درصد کمتر وجود نداشت. تیمارمحلول پاشی عناصر ریز مغذی بر صفات عملکرد بلال، عملکرد دانه، راندمان و شاخص برداشت معنیدار بود. تیمار محلول پاشی توأم عناصر روی+ منگنز بهتر از مصرف تکی آنها بود به طوری که در عملکرد دانه و عملکرد بلال بیشترین میزان به ترتیب با 11068 و 13224 کیلوگرم در هکتار از تیمار محلول پاشی روی+ منگنز به دست آمد. در بررسی تیمار زئولیت نیز نتایج نشان دادکه عامل زئولیت نیز بر صفات عملکرد دانه، عملکرد بلال و عملکرد بیولوژیکی معنیدار بود. افزایش میزان زئولیت به طور معنی - داری باعث افزایش میزان عملکرد ذرت شیرین گردید به طوری که بیشترین میزان عملکرد دانه، بیولوژیکی و بلال به ترتیب با 10319 41033 و 12608 کیلوگرم از تیمار 20 تن زئولیت در هکتار به دست آمد که در عملکرد دانه و بلال با تیمار 10 تن زئولیت در هکتار در گروه آماری یکسانی قرار داشت

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، عملکرد بلال ، عملکرد بیولوژیکی ، کود ریز مغذی ، شاخص برداشت ، ذرت شیرین