بررسی جایگاه ژنتیکی گرازهای استان قزوین در دنیا

گراز(Sus scrofaکه یکی از گونههای با پراکنش وسیع در ایران است، از نقش اکولوژیکی بسیار ارزشمندی در طبیعت برخورداربوده و باعث انتقال انرژی و چرخه مواد در زنجیرههای غذایی اکوسیستم میشود. این گونه در سالهای اخیر به دلیل تولید مثلزیاد، حرام گوشت بودن و در نتیجه افزایش جمعیت، در بسیاری از مناطق کشور به عنوان گونهی آفت شناخته شده است. لذا، در پژوهش حاضر سعی بر این بوده است تا مطالعات ژنتیکی اولیه به منظور کسب اطلاعات پایه در جهت تصمیمگیری و مدیریت بهترجمعیتهای این گونه صورت گیرد. از این رو چهار نمونه بافت از گرازهای ساکن در زیستگاههای استان قزوین از طریق شکارچیاندارای پروانه شکار جمعآوری شد و پس از انتقال آنها به آزمایشگاه ژنتیک حیات وحش دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان دیانای نمونهها استخراج گردید. سپس، واکنش ژنجیرهای پلیمراز با استفاده از یک جفت پرایمر اختصاصی در حجم 25 میکرولیتر برای تکثیر بخشی از ناحیهD-loopانجام شد و نمونهها برای توالییابی به شرکتBioneer در کره جنوبی فرستادهشدند. نتایج حاصل از توالییابی، با نرمافزار 2.6SeqScapویرایش شدند و درختهای فیلوژنی آنها با روشهای MaximumNeighbour-joining و likelihoodنرمفزار 5.05MEGAرسم گردید. به این ترتیب، دو هاپلوتیپ شناسایی گردیدند که یکی از هاپلوتیپهای شناسایی شده در کنار خوکهای اهلی موجود در درخت فیلوژنی ترسیم شده قرارگرفته بود و این نشان دهنده آن است که احتمالا یک جریان ژنی در گذشته صورت گرفته و یا احتمالا استان قزوین و به تبع آن ایران، یکی از مراکز اهلیسازی گراز در دنیا میباشد

کلیدواژه ها:

گراز ، اکوسیستم ، هاپلوتیپ ، استان قزوین ، دی. ان. ای میتوکندری