رویکردهایی درارزیابی آسیب پذیری وافزیاش تاب آوری زیرساخت های حیاتی دربرابربلایای طبیعی و دیگرمخاطرات

زیرساخت هاازانواع وابعادمختلف هستندواهمیت مختلفی را برای جامعه ما نشان میدهند یعنی درجات مختلفی ازحساسیت را دارا می باشنددراین مقاله رویکردهای اسیب پذیری باتاکید برروشهای مورداستفاده برای تعریف اسیب پذیری زیرساخت های حیاتی و رویکردهای مبتنی برارزیابی تاب آوری دربرابر بلایای طبیعی که ازچالشهای موجود می باشند موربحث قرارگرفته اند علاوه براین توانایی مدلسازی اثرات شکست زیرساخت ازجنبه های مهم طراحی شبکه برنامه ریزی بازیابی بلایای طبیعی شناسایی زیرساخت های حیات یو استحکام هستند باتوجه به حضورگسترده اقتصادحمل و نقل مخابرات انرژی و شبهک های درمانی درجهان صنعتی داشتن طیفی ازتکنیک هایی که قادر به شناسایی اسیب پذیری های بالقوه درعناصرشبکه های زیرساخت برای اینکه محافظت یا مستحکمتر شوند مهم می باشد درراستای کاهش اسیب پذیری شبکه زیرساختهای کشورمطالعه روابط و همبستگی های بین آنها مدل سازی و شناخت نقاط اهرمی و بحرانی و اتخاذ روشهایی برای کاهش ضریب اسیب پذیری این شبکه ها و افزایش قابلیت اطمینان و دسترس پذیری آنها ضروری به نظر میر سد

کلیدواژه ها:

زیرساخت حیاتی ، ارزیابی زیرساخت ، تاب آوری ، آسیب پذیری