بررسی رابطه سبک های دلبستگی و کودکان خیابانی

پژوهش حاضربه منظوریافتن رابطه بین سبک دلبستگی و حل مساله درکودکان خیابانی اجرا گردیده است فرضیه پژوهش حاضر این بود که بین سبک دلبستگی و حل مساله درکودکان خیابانی رابطه وجود دارد بدین منظور 88 کودک خیابانی ساکن درمراکز بهزیستی شهرتهران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه سبک دلبستگی کولنیزورید و حل مساله کسیدولانگ برروی این ازمودنی ها اجرا شد با توجه به نمرات بدست امده از پرسشنامه دلبستگی و حل مساله سبک دلبستگی و حل مساله ازمودنی ها مشخص شد پس ازجمع اوری اطلاعات ازروش های امار توصیفی فراوانی درصد میانگیین انحراف معیار و ... و اماراستنباطی مجذور کا و ازمون T برای مقایسه میانگین های مستقل استفاده شد سپس رابطه دلبستگی و ح لمساله با استفاده ازازمون کای دو محاسبه شده نتایج ازمون کای 2 نشان داد که بین سبک دلبستگی و حل مساله رابطه معنی داری وجود دارد و به این معنی است که کودکان خیابان باسبک دلبستگی ناایمن برخوردارند ازراهبرد هیجان مداراستفاده میکنند همچنین نتایج پژوهش نشانداد که سبک حل مساله هیجان مدارومساله مدار دردوگروه دختروپسر تفاوت معنی داری ندارد

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، حل مسئله ، کودکان خیابانی