ملاحظات فرهنگی در شناسایی، پایش و کنترل منابع آلاینده و پیامدهای زیست محیطی آن در فضاهای شهری

مدیریت زایدات شهری در کشور ما در جهت کنترل مواد زائد جامد بخصوص زباله های صنعتی، سمی و خطرناک امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. تولید هزاران تن زباله در شهرهای مختلف کشور با آلودگی های متفاوت خاص خود، مسئله ای است که با توجه به افزایش جمعیت و توسعه صنعت و فناوری باید در صدر برنامه های بهداشت و محیط زیست کشور قرار گیرد. تولید آلاینده های مختلف زباله که هر روز بر تعداد و تنوع آنها افزوده می شود سبب شده که ضمن خسارت به منابع اصلی (آب، خاک، هوا) با مقادیر زیاد مواد زائد به اشکال جامد، نیمه جامد، مایع و گاز مواجه شده ایم و این بدان معناسیت که بشر به دست خود عرصه زندگی را بر خود و سایر موجودات تنگ نموده است. امر جمع آوری، دفع، بازیافت و اصولاً مدیریت مواد زائد جامد در ایران با توجه به نوع و کیفیت زباله های ایران تفاوت فاحشی با دیگر کشورهای جهان دارد، لذا به کارگیری هر گونه فناوری بدون مطالعات دقیق و بررسی های کارشناسی در راستای شناخت مواد و سازگاری با عوامل محلی نتیجه مطلوبی در بر نخواهد داشت. وجود مواد آلی و رطوبت در زباله های خانگی از یک سو و تفاوت فاحش آب و هوا و شرایط زیست محیطی در مناطق مختلف کشور با سبک و فرهنگ منحصر به خود از سوی دیگر خود دلیلی بر مردود دانستن استفاده بی رویه از فناوری وابسته به خارج است. تجربه سال ها رکود در عمل آوردن کمپوست و پرداخت هزینه های گزاف جمع آوری و دفع زباله نشانگر اهمیت این مسئله در برنامه های محیط زیست کشور است. به این دلیل و با توجه به اهمیت مسئله در این مطلب تا حدودی به خطرات ناشی از دفع غیراصولی زباله ها و پیامدهای زیست محیطی آن خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

مواد زائد ، توسعه صنعت و فناوری ، آلاینده ، دفع و بازیافت ، زیست محیطی